In de late jaren zestig van de twintigste eeuw ontstond een reeks baanbrekende kunstwerken die de kunstwereld op haar grondvesten deed schudden. Deze werken zijn gecreëerd door de Amerikaanse kunstenaar Barnett Newman, een prominente figuur binnen de abstracte expressionistische beweging. De reeks bestaat uit vier schilderijen, bekend onder de naam ‘Who’s afraid of Red, Yellow and Blue’. Het derde schilderij in deze reeks, gecreëerd in 1967, draagt de naam ‘Who’s afraid of Red, Yellow and Blue III’.
Barnett Newman, geboren op 29 januari 1905, maakte naam als een van de leiders in de post-Tweede Wereldoorlog kunstbeweging bekend als abstract expressionisme. Zijn werk kenmerkt zich door grote vlakken van kleur, gescheiden door verticale lijnen, of “zips” zoals hij ze noemde. Newman’s schilderkunst richt zich op de ervaring van kleur en schaal en de emotionele reactie die dit oproept bij de toeschouwer.
Het schilderij ‘Who’s afraid of Red, Yellow and Blue III’ is niet alleen beroemd om zijn opvallende esthetiek en de vragen die het oproept over abstractie en de natuur van kunst, maar ook vanwege het controversiële verleden. In 1986 werd het schilderij, dat zich bevond in Stedelijk Museum Amsterdam, beschadigd door vandalisme. Deze daad veroorzaakte een schok in de kunstgemeenschap en opende discussies over de waarde en kwetsbaarheid van moderne kunst.
De naam ‘Who’s afraid of Red, Yellow and Blue’ is daarnaast ook overgenomen door een atelier-café, wat aangeeft hoe doordringend en invloedrijk het werk van Newman is. Hoewel dit café inmiddels definitief gesloten is, blijft de titel van Newman’s schilderij voortleven, niet alleen als een significant kunsthistorisch object maar ook als een bron van inspiratie buiten de traditionele kunstwereld.
Barnett Newman’s ‘Who’s afraid of Red, Yellow and Blue III’ blijft een fascinerend stuk binnen de kunstgeschiedenis, een representatie van de kracht van kleur en compositie, maar ook een symbool van de kwetsbaarheid van kunst in de publieke ruimte.