Het was een donkere en stormachtige nacht. De wind gierde door de straten en de regen sloeg tegen de ramen. In een klein café zat een man met een glas whisky in zijn hand. Hij was lang en mager, met een scherp gezicht en een glimlach die te vriendelijk leek om waar te zijn.
De man heette Adrian Healey, en hij was een leugenaar. Niet zomaar een leugenaar, maar een geboren leugenaar. Hij kon leugens vertellen die zo overtuigend waren dat zelfs de meest argwanende mensen ze zouden geloven.
Op deze avond zat Adrian in het café te wachten op iemand. Iemand die hem een kans zou geven om zijn talent voor leugens te gebruiken.
De deur van het café ging open en een man binnenkwam. Hij was klein en dik, met een rood gezicht en een air van zelfbelang.
“Adrian Healey?” vroeg de man.
“Ja,” zei Adrian. “Ben jij meneer De Vries?”
“Dat klopt,” zei De Vries. “Ik heb je nodig.”
“Wat kan ik voor je doen?” vroeg Adrian.
“Ik heb een probleem,” zei De Vries. “Ik ben kandidaat voor de burgemeestersverkiezingen, maar mijn tegenstander is erg populair. Ik heb iets nodig om hem in diskrediet te brengen.”
“Ik kan je helpen,” zei Adrian. “Ik kan een leugen over hem vertellen die zo overtuigend is dat iedereen hem zal geloven.”
“Hoeveel kost het?” vroeg De Vries.
“Vijfduizend euro,” zei Adrian.
De Vries aarzelde even. “Vijfduizend euro is veel geld.”
“Het is de prijs voor een leugen die je de verkiezingen kan winnen,” zei Adrian.
De Vries dacht even na. “Oké,” zei hij. “Ik ga het doen.”
De leugen
De volgende dag ging Adrian naar de plaatselijke krant. Hij vertelde de journalist een verhaal over de tegenstander van De Vries, waarin hij beweerde dat de man corrupt was en banden had met de onderwereld.
Het verhaal was een sensatie. De krant kopte met het verhaal en de tegenstander van De Vries werd gedwongen om zich uit de verkiezingen terug te trekken.
De Vries won de verkiezingen met overmacht. Hij was Adrian Healey erg dankbaar voor zijn hulp.
De gevolgen
Adrian Healey was nu een rijke man. Hij had een appartement in de duurste wijk van de stad en hij reed in een dure auto.
Maar hij was niet gelukkig. Hij wist dat hij zijn talent voor leugens had gebruikt om iets slechts te doen.
Op een dag kwam hij de journalist tegen die hij had gebruikt om zijn leugen te verspreiden. De journalist keek hem met walging aan.
“Jij bent een leugenaar,” zei de journalist. “Je bent een monster.”
Adrian ging naar huis en sloot zich op in zijn kamer. Hij dacht na over wat hij had gedaan. Hij wist dat hij een fout had gemaakt.
Hij besloot dat hij zijn leven zou beteren. Hij zou nooit meer liegen.
Het einde
Adrian Healey hield zijn woord. Hij werd een waarheidsgetrouw man en hij leefde nog lang en gelukkig.
Moraal van het verhaal
Leugens kunnen je op korte termijn succes opleveren, maar op de lange termijn zullen ze je altijd inhalen. Het is beter om eerlijk te zijn, zelfs als het moeilijk is.