In het kleine dorpje aan de rand van de stad, woonde een man genaamd Piet. Piet was een eenvoudige man, die zijn dagen doorbracht met werken op zijn boerderij en genoot van de simpele dingen in het leven. Hij was geliefd bij zijn dorpsgenoten vanwege zijn vriendelijkheid en behulpzaamheid.
Op een dag, terwijl Piet bezig was op het land, zag hij een vrouw langs de weg lopen. De vrouw was slordig gekleed en leek verdwaald te zijn. Piet voelde medelijden met haar en besloot haar te helpen. Hij liep naar haar toe en vroeg of ze hulp nodig had.
De vrouw keek Piet verbaasd aan en vertelde hem dat ze op zoek was naar een plek om te rusten. Piet bood haar aan om met hem mee te gaan naar zijn boerderij, waar ze kon uitrusten en wat te eten kon krijgen. De vrouw stemde dankbaar toe en samen liepen ze naar de boerderij.
Eenmaal bij de boerderij aangekomen, bood Piet de vrouw een steenvrucht aan om te eten. De vrouw keek verbaasd naar de vrucht en vroeg waarom hij haar zo’n vreemde vrucht gaf. Piet legde uit dat het misschien niet de meest smakelijke vrucht was, maar dat het hem herinnerde aan de kracht van eenvoud en vriendelijkheid.
De vrouw was ontroerd door Piet’s gebaar en bedankte hem hartelijk voor zijn gastvrijheid. Ze beloofde om haar leven te beteren en meer aandacht te besteden aan haar uiterlijk en gedrag. Piet glimlachte en zei dat hij blij was dat hij haar had kunnen helpen.
En zo werd Piet bekend als de eerste man die een slordige vrouw een steenvrucht gaf. Zijn daad van vriendelijkheid en medeleven inspireerde anderen in het dorp om ook goed te doen voor hun medemens. En Piet bleef genieten van de eenvoudige dingen in het leven, wetende dat zijn kleine gebaar een groot verschil had gemaakt.