De Vergelijking met de Maffia
In de politieke sferen worden vergelijkingen zelden lichtvaardig gemaakt. Toch waagde Joelia Navalnaja, de weduwe van de Russische oppositieleider Aleksej Navalny, zich onlangs aan een zeer sterke metafoor toen zij richting het Europese Parlement sprak. Zij stelt dat Vladimir Poetin en zijn regime moeten worden aangepakt zoals men de maffia confronteert.
Strategie van de Europese Unie
Navalnaja bekritiseert de huidige benadering van de EU tegenover Rusland en suggereert dat het tijd is voor een strategiewijziging. De suggestie is niet om Poetin te zien als een reguliere politiek leider, maar als het hoofd van een criminele organisatie.
Een Politicus of een Gangster?
De beschuldiging dat Vladimir Poetin fungeert als een gangster in plaats van een politicus krijgt bijval van kenners zoals Goedkov en Kiseljov. Zij pleiten voor een benadering van Rusland als een maffiastaat en zien Poetin als een maffiabaas.
Behandeling van Poetin door het Westen
Het Westen wordt aangemoedigd om Poetin niet langer te behandelen als een gekozen president, maar om de methoden te overwegen die gebruikt werden tegen Osama Bin Laden. Deze aanpak suggereert een veel agressievere en directe confrontatie met de manier waarop Poetin zijn macht uitoefent.
De Rol van Europa
Volgens Navalnaja en anderen, is het voor poitieke entiteiten van essentieel belang om te erkennen met wie of wat zij echt te maken hebben. Dit vereist niet alleen een heldere blik op de interne staat van Rusland maar ook de bereidheid om al het mogelijke te doen om de bedreiging die van Poetin uitgaat op mondiale schaal te minimaliseren.
Een Appel tot Actie
De woorden van Navalnaja staan niet op zichzelf; ze vormen een krachtig appel tot actie. De EU en andere internationale machten staan voor de keuze: Blijven omgaan met Poetin als met een traditioneel politiek figuur, of een nieuwe weg inslaan die hem beschouwt als een leider van een crimineel syndicaat, met alle consequenties van dien. Het is een oproep die niet alleen politieke, maar ook morele overwegingen oproept.
Dit is een delicaat onderwerp waarbij de juiste balans tussen diplomatieke betrekkingen en assertieve actie gevonden moet worden. De strategische benadering die Navalnaja voorstelt zou een beduidende verandering teweegbrengen in zowel de internationale betrekkingen als de blik op de politieke status-quo in Rusland.