Beschermde latrine, tamelijk mannelijk
Scène:
Een bouwplaats in de woestijn. Er staat een rij met drie latrines, gemaakt van golfplaten. De latrines zijn aan de voorkant open en hebben aan de achterkant een deur. De middelste latrine is iets hoger dan de andere twee en heeft een mannelijk symbool op de deur.
Personages:
- Arbeider 1: Een man van middelbare leeftijd, gekleed in een oranje overall.
- Arbeider 2: Een jonge man, gekleed in een blauwe overall.
Dialoog:
Arbeider 1: (Komt naar de latrines en ziet dat de middelste latrine bezet is.) Kut. De enige mannelijke latrine is bezet.
Arbeider 2: (Komt ook naar de latrines.) Ja, dat is vervelend.
Arbeider 1: Ik ga maar naar een van de andere. (Hij gaat naar de linker latrine.)
Arbeider 2: (Wacht even.) Eh… ik ga toch maar naar de middelste. (Hij gaat naar de middelste latrine en duwt de deur open.)
Arbeider 1: (Komt net uit de linker latrine.) Hé, wat doe je nou?
Arbeider 2: Ik ga hier plassen.
Arbeider 1: Maar dat is de mannelijke latrine!
Arbeider 2: Ja, ik weet het. Maar ik ben transgender.
Arbeider 1: (Ongemakkelijk.) Oh… eh… oké.
Arbeider 2: (Gaat naar binnen en sluit de deur.)
Arbeider 1: (Haalt zijn schouders op en gaat weg.)
Einde scène.
Analyse:
Deze scène belicht de kwestie van genderidentiteit en de toegang tot openbare ruimtes. In dit geval is er een mannelijke arbeider die zich ongemakkelijk voelt bij de gedachte dat een transgender vrouw gebruik maakt van de ‘mannelijke’ latrine. De transgender vrouw daarentegen heeft het recht om gebruik te maken van de latrine die het beste aansluit bij haar genderidentiteit.
De scène roept vragen op over inclusie en tolerantie. Hoe kunnen we ervoor zorgen dat alle mensen, ongeacht hun genderidentiteit, zich veilig en comfortabel voelen in openbare ruimtes?
Mogelijke discussievragen:
- Wat vind je van de reactie van Arbeider 1?
- Was het terecht van Arbeider 2 om gebruik te maken van de mannelijke latrine?
- Hoe kunnen we ervoor zorgen dat openbare ruimtes inclusiever worden voor alle mensen?