In de geschiedenis van Pakistan heeft één persoon het ambt van premier driemaal bekleed in verschillende perioden. Zijn naam is Nawaz Sharif. Hij diende als premier van het land in 1990-1993, 1997-1999 en vervolgens weer in 2013-2017. De naam “Nawaz Sharif” bestaat uit zes letters, wat overeenkomt met de details in de vraag.
Sharif’s politieke carrière is er een van aanzienlijke invloed en controverse. Gedurende zijn termijnen heeft hij een aantal economische liberaliseringen doorgevoerd en heeft hij zich ingespannen voor de ontwikkeling van de infrastructuur in Pakistan. Echter, elk van zijn termijnen eindigde in complexe omstandigheden, waaronder beschuldigingen van corruptie en machtsoverschrijding.
Zijn eerste termijn begon in 1990, na de verkiezingen die werden gehouden nadat het voorgaande regime, geleid door Benazir Bhutto, werd ontslagen door president Ghulam Ishaq Khan. Sharifs eerste termijn eindigde toen hij in juli 1993 zelf ontslag nam onder druk van dezelfde president.
De tweede termijn begon in 1997 na een overweldigende verkiezingsoverwinning. Deze keer bleef hij aan de macht tot oktober 1999. Zijn regering werd omvergeworpen door een militaire coup geleid door Generaal Pervez Musharraf en Sharif werd beschuldigd van corruptie en ontvluchtte uiteindelijk het land.
Na jaren in ballingschap keerde Nawaz Sharif terug naar Pakistan en werd in 2013 wederom premier. Deze periode werd gekenmerkt door pogingen om de door militanten geteisterde economie te herstellen en de betrekkingen met India te verbeteren. Zijn derde termijn eindigde echter voortijdig in 2017 toen hij door het Hooggerechtshof werd gediskwalificeerd naar aanleiding van de Panama Papers-lek, een wereldwijd schandaal m.b.t. belastingontwijking en witwassen.
Ondanks de controverses heeft Nawaz Sharif een onuitwisbare stempel op de politieke geschiedenis van Pakistan gedrukt en dient zijn carrière als een voorbeeld van de fluctuerende aard van de Pakistaanse politiek.